استاد ایرانی دانشگاه بریتیش کلمبیا و تیم تحقیقاتیاش متد جدیدی برای ارزیابی و پایش علائم حیاتی و کارکرد سیستم تنفسی بیماران ابداع کردند.
به گزارش ایسنا، این فناوری غیر تهاجمی جدید از حسگر نوری NIRS برای سنجش و ردیابی وضعیت و کارکرد ریه در بیماران مبتلا به عفونتهای حاد تنفسی، از جمله کووید ۱۹ بهره میبرد.
دکتر بابک شادگان، عضو هیات علمی دانشگاه بریتیش کلمبیا کانادا، استادیار دپارتمان ارتوپدی و مدیر مرکز تحقیقات بایو فوتونیکس در گفتوگو با ایسنا، گفت: زمانی که پاندمی کرونا آغاز شد، در شرایطی که ابعاد این بیماری مشخص نبود و متدهای غربالگری، تشخیص و پایش بیماران مبتلا به کووید از حساسیت و دقت کافی برخوردار نبودند، همه محققان به دنبال ارائه راهکارهای مؤثری برای کمک به بیماران بودند.
وی ادامه داد: قبل از آنکه تستهای استاندارد سرولوژی ارائه شوند، اندازهگیری دمای بدن افراد و یا سطح اکسیژن خون تنها تکنیکهای تشخیصی اولیه محسوب میشدند که البته از دقت و حساسیت لازم برای تشخیص سریع بیماری برخوردار نبودند. به همین علت من و همکارانم در دانشگاه بریتیش کلمبیا بر آن شدیم تا با استفاده از حسگرهای نوری اختلالات سیستم تنفسی مبتلایان را در مراحل اولیه بیماری تشخیص دهیم.
مجری طرح، اضافه کرد: با توجه به اختلالات ریتم، تعداد و عمق تنفس و کاهش میزان سطح اکسیژن بدن در مراحل ابتدایی بیماری، سنسورهایی را طراحی کردیم تا پساز قرارگیری بر سطح سینه با ارسال امواج نوری قادر به سنجش عملکرد ریه و اندازهگیری تغییرات اکسیژن بدن باشند. این اطلاعات نه تنها امکان تشخیص زودرس بیماری را میسر میکنند، امکانی را برای پایش وضعیت تنفس در طی دوره بیماری و در مراحل درمانی فراهم میآورند. تشخیص پیش از موعد عفونتهای ویروسی ریه امکان جداسازی بیمار و پیشگیری از ابتلای افراد دیگر را میسر میکند و از این بابت حائز اهمیت است.
شادگان، سنسورهای طراحیشده در این تحقیقات را همچنین ابزاری برای پایش فرآیند درمان توصیف کرد و گفت: درصد بالایی از افرادی که از مرحله حاد عفونتهای ریه بهبود مییابند، برای درمان نهایی نیاز به فیزیوتراپی ریه پیدا میکنند. در این موارد، سنسورهای پایش عملکرد تنفس نقش بسیار مهمی در درمان و ریکاوری بهینه بیماران خواهند داشت.
به گفته وی، کارکرد این سنسور صرفا محدود به شناسایی و پایش بیماران مبتلا به کووید-19 نیست و همه بیمارانی که دچار اختلالات عملکرد سیستم تنفس باشند، در مراحل درمان قادر به بهرهگیری از این نوآوری خواهند بود.
شادگان، کاربرد آسان را از دیگر مزایای این سنسور نوری دانست و افزود: حسگر ساخته شده بر روی قفسه سینه قرار میگیرد و کلیه اطلاعات مورد نیاز چون ریتم، ریت و عمق تنفس را دریافت و به کامپیوتر دستگاه جهت تجزیه و تحلیل دادهها و ارائه اطلاعات بالینی منتقل میکند.
بنا به گفته شادگان، نتایج مثبت اولین کارآزمایی بالینی این سیستم اخیرا در مجله Sensors منتشر شده است.