گروهی از محققان در دانشگاه تربیت مدرس با توسعه نوعی از پلیمرهای معدنی به دنبال تولید اقتصادی و تجاری این مواد در کشور هستند، چرا که بر اساس اسناد علمی، بازار این مواد با کاربردهای وسیع در حوزه‌های بیوتکنولوژی و صنایع غذایی تا سال ۲۰۵۰، رشد چندین پله‌ای خواهد داشت.
حسین قاسم‌پور، پژوهشگر فرادکتری آزمایشگاه دکتر مرسلی در دانشگاه تربیت مدرس در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه از سال ۹۲ در زمینه پلیمرهای معدنی و چارچوب‌های فلز-آلی (ماف) فعالیت علمی را آغاز کردم، گفت: از سال ۱۹۹۸ این مواد به دنیا معرفی شد و از اوایل دهه ۲۰۰۰ برخی از شرکت‌های پیشرو در زمینه مواد پیشرفته هوشمند، سرمایه‌گذاری‌های زیادی بر روی این مواد کردند تا این مواد را به صنعت وارد کنند.
وی کاربرد این مواد را برای جذب هیدروژن، متان و انرژی پاک و جایگزین آن با سوخت‌های فسیلی دانست و اظهار کرد: این ترکیبات با ویژگی هیبریدی یعنی مخلوطی از مواد آلی و معدنی هستند، ضمن آنکه از مساحت سطح بالایی برخوردارند، به گونه‌ای که با اتکا به منابع علمی می‌توان ادعا کرد که این مواد با دارا بودن مساحت سطح ۷ هزار متر مربع به ازای هر گرم از آن، رکورددار مواد متخلخل جامد از این لحاظ به شمار می‌روند.
قاسم‌پور با بیان اینکه تاکنون در دنیا محصولات زیادی بر پایه این مواد به تولید رسیده است، اظهار کرد: از این مواد برای بسته‌بندی مواد غذایی صادراتی و کپسول‌های حاوی یکسری از گازها، تجاری‌سازی شده است.
این محقق حوزه پسادکتری با بیان اینکه این مواد تاکنون در کشور توسعه نیافته‌اند، یادآور شد: این در حالی است که این مواد در مرز تجاری‌سازی قرار دارند و برآورد کرده‌اند که تا سال ۲۰۵۰ رشد چند پله‌ای خواهند داشت.
وی با اشاره به کاربردهای وسیع این مواد در حوزه‌های بیوتکنولوژی، الکترو شیمیایی، جاذب‌ها، فیلترها و حامل‌های دارویی، اظهار کرد: ما در آزمایشگاه دکتر مرسلی یکسری از مواد تجاری‌شده در دنیا را با روش‌های ایمن‌تر و سریع‌تر سنتز کردیم.
قاسم‌پور با تاکید بر اینکه روش‌های سنتز این مواد به گونه‌ای است که هزینه‌های تولید این ترکیبات را کاهش داده است، اظهار کرد: این مواد به دلیل جدید بودن در بازار ایران در دسترس نیستند و با توسعه این فناوری به دنبال معرفی این مواد در کشور هستیم.