مواد دوبعدی در مقایسه با مواد توده‌ای، به دلیل ویژگی های خاصی که دارند، در جوامع تحقیقاتی شهرت زیادی یافته‌اند. مواد دو بعدی دارای وزن کم، مدول یانگ و استحکام بالا و ناهمسانگردی قوی بین خصوصیات مکانیکی درون صفحه و خارج از صفحه هستند.

به گزارش ایسنا، توسعه مواد دو بعدی با ویژگی شبه تناوبی به دلیل کاربردهای صنعتی متعدد آنها کنجکاوی بسیاری از محققان را در سال‌های اخیر برانگیخته است؛ چرا که تولید چنین ساختارهایی با استفاده از مفاهیم پذیرفته شده شیمی مصنوعی هنوز دشوار است. با این حال، یافته‌های اخیر نشان می دهد که لایه‌بندی زاویه‌ای/پیچ خورده مواد دوبعدی با ساختارهای شش‌ضلعی ممکن است فرصت‌های جدیدی را برای چیدمان کریستالوگرافی شبه تناوبی باز کند.

برای مثال، نشان داده شده است که گرافن چند لایه پیچ خورده، زمانی که در زاویه ۳۰ درجه لایه‌ای قرار می گیرد، نظم شبه بلوری ایجاد می کند. علاوه بر این، شناسایی رسانایی فوق‌العاده در گرافن دو لایه و چند لایه پیچ خورده با زاویه جادویی، احتمال کشف ویژگی های غیرمنتظره در سایر ترکیبات دو بعدی را افزایش می دهد.

وجود ویژگی های فیزیکی منحصربه‌فرد در مواد دو بعدی پیچ خورده توسط طیف رامان در گرافن چند لایه پیچ خورده و چرخش‌های فوتونیک در فسفر سیاه دوبعدی پیچ‌خورده تایید شده است. خودآرایی موادی مانند کلوئیدها، مونومرها، میکروامولسیون‌ها و نانومواد منجر به تقارن شبه دوره‌ای می‌شود که عمدتاً توسط آنتروپی کنترل می‌شود. از سوی دیگر، نقاط کوانتومی چهارضلعی کوتاه شده نیز نشان داده شده است که ساختار شبه بلوری متقارن ۱۰ برابری ایجاد می‌کنند.

ترکیبات غیر تناوبی که منجر به الگوهای ابرشبکه می شوند، نتیجه کج شدن تصادفی دو ماده مجزا یا یک جزء واحد با قابلیت پذیرش اشکال متعدد است. در نتیجه، ایجاد یک ساختار شبه بلوری از یک جزء واحد، مانند نانو مواد دو بعدی با اندازه یکنواخت، حیاتی است. نانوخوشه‌های مولکولی، به‌ویژه آنهایی که از فلز ساخته شده‌اند، نمونه‌ای جالب از انباشته شدن نانومواد هستند. این به این دلیل است که نانوخوشه‌های فلزی تثبیت شده با لیگاند می توانند بر اساس برهمکنش‌های سطحی خود به ذرات بزرگتر تبدیل شوند.

در این مطالعه، محققان گزارش می دهند که با تنظیم مکانیسم واکنش، می توان نانوخوشه‌های مولکولی تثبیت‌شده با لیگاند را به صورت ساختاری دوبعدی با تقارن شبه دوره‌ای مرتب کرد.

محققان یون‌های فلزی و خوشه‌های مولکولی مس را ترکیب کردند و در نتیجه نانوساختارهای دو بعدی پیچ خورده با تقارن شبه دوره‌ای ایجاد کردند.

برای ایجاد نانوخوشه‌های مس (CuNCs) تقویت‌شده توسط مرکاپتوبنزوئیک اسید (MBA) و مرکاپتوپروپانوئیک اسید (MPA) یک فرآیند سنتز ساده مورد استفاده قرار گرفت. نانوخوشه‌های مس آماده‌شده متعاقباً با یون‌های فلز روی کمپلکس شدند و به نانوساختارهای شش‌ضلعی دو بعدی تبدیل شدند.

به نقل از ستاد نانو، استحکام لومینسانس نانوخوشه‌های مس اصلاح‌شده با روی (CuNCs) به طور قابل‌توجهی افزایش یافت که نشان‌دهنده ایجاد ساختار کریستالی است. نانوخوشه‌های مس دو بعدی نیز الگوهای پراش شش‌ضلعی را در مطالعه الگوی پراش الکترون ناحیه انتخاب شده (SAED) نشان دادند.